Marijke, Verzorgende IG
Hoe ben je bij woonzorghuis Klosterhoaf terechtgekomen?
Ik werkte bij een grote zorgorganisatie en was dat moe, het werk zelf niet maar het bedrijf was te groot en ik voelde me een nummertje. Toen werd dit woonzorghuis in Arcen opgericht en dat sprak me meteen aan. Alles waar Ellen en Leon voor staan ligt me na aan het hart. Ik werk hier vanaf het begin, zo’n 2,5 jaar nu (interview d.d. oktober 2022).
Kun je iets vertellen over jouw werkzaamheden?
Ik help bij de dagelijkse zorg, zoals wassen en aankleden en alle andere taken die horen bij de functie Verzorgende IG. Verder zorg ik voor ondersteuning bij dagelijkse handelingen zoals contacten onderhouden met verschillende disciplines, up-to-date houden van zorgplannen, bestellingen plaatsen en waar nodig help ik collega’s, bijvoorbeeld in de keuken. Soms help ik onze medewerker uiterlijke verzorging met het indraaien van krulspelden of een knipbeurt geven. Ik ben vroeger kapster geweest dus dat komt goed van pas! We zorgen ervoor dat de mensen er altijd netjes uitzien.
Het is belangrijk om oog te hebben voor onvoorziene situaties en hiernaar te handelen. We houden zo veel als mogelijk rekening met de wens(en) van de bewoner en daarbij te denken in oplossingen en mogelijkheden.
Ik probeer om iedere dag een lach op het gezicht van de bewoner te krijgen. Hun het gevoel geven dat ze er nog toe doen vind ik ontzettend belangrijk. Verdriet mag er ook zeker zijn, samen huilen maar zeker ook samen lachen. Het is niet niks als je bedenkt dat je in de laatste fase zit van je leven. Waarin je al zoveel hebt moeten achterlaten en afscheid van hebt moeten nemen. Hier moet begrip voor zijn. Ik vind het mooi om te zien dat je ondanks het verleden toch een sprankeling in de ogen kan krijgen en een lach op het gezicht. Dat is waar je het voor doet!
Hoe ervaar je de samenwerking en sfeer binnen het team?
Dat ging vanaf het begin erg goed. Er werken hier best veel verschillende mensen met verschillende kwaliteiten. Als er al eens iets voorvalt dan wordt dat meteen besproken en gekeken hoe e.e.a. opgelost kan worden. Daardoor is er nooit wrijving onderling, alles kan eerlijk besproken worden.
’s Ochtends krijg je een bepaalde route maar dat wil niet zeggen dat je niet mag wisselen met collega’s als dat beter uitkomt. Als er bijvoorbeeld een collega pijn aan haar rug heeft dan neemt een ander bepaalde taken over, daar wordt niet moeilijk over gedaan. Ook naar de medewerkers toe geldt ‘ik zuuj diech’.
Iedereen is gelijk en wordt ook zo behandeld. Ellen en Leon, de zorgondernemers noemen zichzelf geen ‘bazen’ maar collega’s en zijn ook niet te beroerd om ’n keer mee te helpen als dat nodig is. Als er een zieke is wordt er gerust een keukendienst of nachtdienst gedraaid.
Klosterhoaf staat voor Zorgzaam Samen Leven, met veel aandacht voor gemeenschapsgevoel en familiegevoel. Kun je hier een voorbeeld van geven?
Als er iets aan de hand is met een bewoner wordt daar vaak gezamenlijk aandacht aan geschonken. Bijvoorbeeld; de echtgenoot van een bewoonster was overleden. Er was ruimte om samen te zitten met bewoners en collega’s en te proosten op haar man. Er is dan toch een soort ‘familiegevoel’. Bewoners leven hun eigen leven, niks is verplicht maar dat stukje saamhorigheid zoeken ze vaak wel op.
Ook wordt er bij overlijden van een bewoner gezamenlijk afscheid genomen van die persoon, meestal beneden bij het Mariakapelletje. Ellen draagt een persoonlijk gedicht voor aan de degenen die graag bij het afscheid willen zijn.
‘Ik zuuj diech’ is de visie van Klosterhoaf. Wat betekent dit volgens jou en hoe komt dit tot uiting bij Klosterhoaf?
Je kijkt echt naar de persoon zelf, je ziet meer dan alleen de persoon die je voor je ziet maar je kijkt ook echt naar de achtergrond, waar komt die persoon vandaan, wat interesseert diegene en wat heeft hij/zij meegemaakt in zijn of haar leven. Dit is al helemaal belangrijk bij mensen met dementie. Als ze niet lekker in hun vel zitten of verward zijn dan weet je misschien waar dat door komt en kun je daarop inspelen.
Mensen hebben ieder hun specifieke wensen en rituelen. Wij willen deze graag, zover mogelijk, in stand houden en rekening mee te houden. Je ziet bij de meeste zorghuizen dat de bewoners mee moeten in de flow van het zorghuis, hier is voor iedereen op maat gemaakte zorg.
Het verschil met m’n vorige werkgever is groot, je krijgt bij Klosterhoaf de mogelijkheid en de middelen om dat extra beetje aandacht aan de bewoners te geven. Het is hier kleiner opgezet, de lijntjes zijn korter met de zorgondernemers. En het is huiselijker en persoonlijker.
Is er ruimte voor zelfontwikkeling, bijvoorbeeld door het volgen van een opleiding?
Ja dat is er zeker, je mag zelf aangeven waar je behoefte aan hebt. Verder is daar tijdens het teamoverleg ook veel aandacht voor. Af en toe is er tijdens zo’n overleg een coach aanwezig.
Tot slot; wat zou je jouw toekomstige collega willen vertellen over werken bij D’n Boumgaerd of Klosterhoaf?
Als je hart voor de zorg hebt en graag wilt werken op een fijne plek waar ‘Ik zuuj diech’ niet alleen geldt voor de bewoners maar ook zeker voor de personeelsleden dan hoef je niet te twijfelen! Klosterhoaf is zo’n plek en dat wordt D’n Boumgaerd ook.